حال و وضع این روزام

سلام

اینکه چند وقت نمی‌نویسم دلیلش اینه که انرژی‌ای برام نمونده واقعاً، این طولانی شدن پروسه ویزا دل و دماغ برام نذاشته.

خیلی وقتی برام نمونده هنوز ویزام نیومده، هیچ کاریم رو انجام ندادم 

تنها نیستم، 4نفر از آوریل، 2 نفر از می، و بیست و چند نفر از جون میشناسم که هنوز هیچ خبری از ویزاشون نیست.

چند وقت پیش یه ایمیل زدم و گفتم دارم دیوونه میشم حداقل بگید به این ترم میرسم یا نه؟ گفتن میدونیم سخته ولی کاریش نمیشه کرد، رفتی بک گراند چک و نمیتونیم زمان دقیقش رو بگیم، چند هفته یا چند ماه دیگه!

واقعاً بلاتکلیفی خیلی سخته، نه میدونم رفتنیم نه موندنی. تازه یه خرده میفهمم که انتظار با آدم چه میکنه.

خدای خودت فرجی کن که دیگه خیلی سخت شده برام.

قاصد روزهای ابری، داروگ، کی میرسد باران!

وبفرم

ُسلام

چند روز پیش بالاخره بعد از 27 روز یه ایمیل از طرف سفارت با متن زیر دریافت کردم:

Dear My family Name

 

Thank you for your e-mail and please accept my apologies for the delayed response. Our volumes of correspondence continue to be exceptionally high and I regret that, despite our best efforts, it may take weeks for responses to be sent.

 

Your application is under review for background verifications and unfortunately, we cannot estimate the time for their completion. I would like to assure you that as soon as the review is completed, we will proceed with the next steps.

 

Our office will contact you if any additional documents are required.

 

Thank you for your patience and understanding.

 

Best Regards,

 

Hande

 

Immigration Section

بازم خوبه نشون میده که پروندم زیر دست و پا نمونده و خاک نمی خوره. این بک گراند چک ما رو بیچاره کرد. انشالله خبرای خوبی در راهه. خیلی از بچه های جون بعد از من پاس شدن ولی هنوز یه نفر میشناسم که از آپریل و چند نفر از می موندن. انشالله که خیره.

این روزا تو کشور چه خبره؟!

سلام

جهت ماندن در تاریخ خدمتتون عرض کنم که دلار امروز به 14 تومن رسید. علی برکه الله. هیچی سر جاش نیست. پوشک کم یاب شده. باورتون میشه. حالا بچه رو لاستیکی کردیم، مسن ها رو چی کار کنیم؟ قیمت ماشین سر به فلک کشیده. پرایدی که 22 تومن بود به 32 تا 40 تومن رسیده. به قول یکی میگفت کیلویی چند؟ جوهر لوازم تحریر توی گمرک گیر کرده و باعث شده قیمت لوازم تحریر افزایش بی رویه ای داشته باشه. یه نکته ی ظریفی که امروز می‌خوندم این بود که تو این تحریم ها فهمیدیم تو هیچ تولیدی استقلال نداریم و همه چیمون وارداتیه. البته تو بحث مسئولای بی کفایت و بی عرضه وضعمون خیلی خوبه و میتونیم به فکر صادرات باشیم.

از وضعیت ویزام هم بگم که هنوز هیچ خبری نیست. یه فایل اکسل درست کردم که شده آینه دغم. 

البته الان زمان انتظارم شده 11 هفته که یعنی دو سه هفته هم از وقت پاس ویزام گذشته. هر لحظه احساس می‌کنم دچار خسرانم. ولی چه میشه کرد، یه ترم دیگه هم روش. انشالله که دیگه به ترم زمستون برسم، واقعاً که همین الانشم خیلی عقب افتادم.

هنوزم خبری از ویزا نیست!

سلام

امروز یه موج دیگه داشتیم و چند نفر پاس شدند. تبریک به همشون. انشالله یه روزم ما رو موج ببره :). 

امروز به سفارت کانادا تو آنکارا وبفرم زدم و گفتم مدت زمان لازم گذشته ولی هنوز خبری نشده. حالا معلوم نیست اصلاً جواب بدن یا نه. 

(وبفرم یه امکان برقرری ارتباط با سفارته که سفارت کانادا در اختیار مخاطبینش قرار داده. ظاهراً خیلی از کشورها هم همچین چیزی ندارند. میتونید از این امکان استفاده کنید و اگه مدرکی رو یادتون رفته ارسال کنید یا اگه چیزی میخواید بگید.)

همین طور به منشی دانشکده میل زدم و گفتم هفته ی بعد، نمی تونم Orientation باشم. اون هم گفت اوکی فقط سعی کن تا 17 سپتامبر برسی. همچنین نامردی نکرد و استادم رو تو جواب ایمیل cc کرده.

در انتظار ویزا

واقعاً انتظار چیز سختیه. 

الان حدود 8 هفته میگذره، 3 یا 4 آپدیت داشتم. ولی هنوز خبری نیست. 

امیدوارم ویزام قبل از شهریور بیاد، چون خود پیکاپ ویزا هم حدود دو هفته طول میکشه. وگرنه، کارهام خیلی عجله ای میشه.

سفرنامه گرجستان - بایومتریک تفلیس

بعد از اینکه از هتل (هتل که چه عرض کنم بیشتر شبیه مسافر خونه) اومدم بیرون، به دلیل دور بودن محل هتل از وک (محل اخذ بیومتریک) یه تاکسی گرفتم. تاکسی توی تفلیس زیاد بود و مدل ماشینا هم اکثراً مدل بالا. فقط باید قبلش طی کنید و میتونید چونه بزنید. برای فهماندن آدرس به تاکسی مصیبتی داشتم. راننده که مرد مهربونی بود اصلاً انگلیسی بلد نبود. هیچ راهی به ذهنم نرسید تا اینکه گفتم گوشی دارید. خدا رو شکر گوشی اندرویدی داشت، اینترنت. در نتیجه از مپش که زبانش هم گرجی بود به زحمت محل وک رو پیدار کردم و بهش نشون دادم. بعد که دید به سمت مقصد حرکت کرد. تفلیس شهر خیلی شلوغی به نظر نمیرسه ولی به نظرم شهر قشنگی بود با مردمان خوب. من هم قبلاً نقشه آفلاین تفلیس رو از گوگل مپ دانلود کرده بودم و کافی بود GPS گوشیم رو روشن کنم (GPS خوب آنتن میداد) تا ببینم تو مسیر هستیم یا نه. وقتی دیدم نزدیک شدیم به راننده گفتم نگهداره و بقیه مسیر رو پیاده رفتم. به هزار زحمت وک رو پیدا کردم. مکانی که تو نقشه زده بود یه مقدار فرق داشت. 

وقتی رسیدم نفر 14 ام شدم، غیر از یه نفر همه از هم وطنان بودن. تا اونجا که فهمیدم اکثراً برای ویزای ویزیتوری اومده بودن. راس ساعت تقریباً وک باز شد. یه پسر جوون که یه جورایی مثل افسر پلیس بود لیستی که نوشته بودیم رو ازمون گرفت و به همون ترتیب صدا می زد. فقط یه خانم کارهای مرتبط با وک رو انجام میداد و چند کیوسک وجود نداشت . در نتیجه کارها به شدت کند پیش میرفت. خود این خانم هم کارا رو با وسواس خاصی پیش میبرد که، انتظار رو طولانی تر می کرد. هر نفر حدود نیم ساعت وقت میگرفت. من حدود ساعت 14:30 تونستم از وک خارج شم.

کسانی که وک تفلیس بودند و تجربه وک ترکیه رو داشتند میگفتند که درسته اونجا تعداد متقاضی زیاد بوده، ولی به سرعت کارها انجام میگرفته .اگر میخواید سریع کارتون انجام بشه سعی کنید (حداقل دوشنبه که پیک کاریه) زودتر اونجا باشید.

اینم بگم که حتماً از گوگل مپ استفاده کنید چون پیدا کردنش آسون نیست و تاکسی ها هم نمیدونند کجاست.

ساعت کاری وک از ساعت 9 تا 16 و یک ساعت 13-14 فقط استراحت دارند.

سفرنامه گرجستان - بایومتریک

حتماً میدونید که برای برای گرفتن ویزای کانادا باید یه یکی از مراکز اصطلاحاً بایومتریک برید. اونجا ازتون اثر انگشت و عکس میگیرند. این مراکز در ایران وجود ندارند و باید به کشور دیگر برای انجام بایو برید. گزینه های مختلفی وجود داره مثل، ترکیه (صد البته)، ارمنستان، آذربایجان، امارات، گرجستان و ... . موقع انتخاب کشور شرایط مختلفی رو در نظر گرفتم که مهمتریناش شلوغ نبودن (واقعاً عمرم رو تو صف وایسادم دیگه حوصله ام نمیکشه) و کم هزینه بودن. اکثر مردم گزینه ی استانبول ترکیه رو انتخاب میکنند ولی چون من شنیده بودم خیلی شلوغه و دنبال اون چیزایی که اونا تو استانبول میگردند، نیستم تصمیم گرفتم گرجستان رو انتخاب کنم. برای ورود به گرجستان ویزا نیاز نداریم که این خودش خیلی در کاهش هزینه کمک میکنه (البته ترکیه و ارمنستان هم همینطوریه، ارمنستان به صورت زمینی هم گزینه ی بدی نیست، ولی من نمتونم 24 ساعت تو اتوبوس بشینم.)

بعد از این حساب کتاب ها، یه تور که بهترین گزینه بود به صورت اینترنتی انتخاب کردم و با آزانس تماس گرفتم. یه خانم خوش برخورد کارهای رزرو رو انجام داد (البته بعد از اینکه من پول رو به حساب آزانس واریز کردم).

بعد که به گرجستان رفتم، اصلاً از انتخابم پشیمون نشدم.