سلام به همه
این دفعه میخوام در مورد تجربه مصاحبه دیجی کالا بگم. قبلش یخرده مقدمه بگم براتون.
همون جور که احتمالاً بدونید (نمیدونم قبلاً گفتم یا نه)، بعد از اینکه ویزام نیومد، توی چند تا استارتاپ پیش دوستم به عنوان دولاپر مشغول شدم. شاید بگید برق شریف اونم کنترل چیکار به دولاپری داره؟ راستش درست میگید. ولی توی کنترل هم ما کد زیاد میزدیم. کدهای سنگین. ولی باز هم فضاش خیلی فرق داشت. اما دل رو زدیم به دریا و شروع کردیم. هر چند بعد از اینکه آلبرتا پذیرش گرفتم، چون استادم ازم خواسته بود، شروع کرده بودم به یادگیری چند تا زبون مثل c++ و پایتون، ولی اینجا دیگه کار جدی بود، و باید پروژه های عملی و واقعی سر وقت میرسید.
ولی اگر بخوام مقایسه کنم با کارهایی که ما توی کنترل میکردیم و یاد میگرفتیم، دولاپری به مراتب ساده تره. این ریاضیات سنگین، اثبات، تحلیل و ... پوستمون رو شاید کلفت کرده. نمیدونم.
به هر حال حدود 6 ماه به این منوال گذشت و من تو فضای وب و کد پایتون به حد خوبی رسیدم. در نتیجه تصمیم گرفتم خودم رو با استخدام در شرکتهای خوب ایران امتحان کنم. خوب چه شرکتی بهتر از دیجی کالا(اون زمان اینطور فک میکردم، هر چند وقتی رفتم مصاحبه فهمیدم که واقعاً اینطوری نیست). شاید براتون جالب باشه بدونید که دیجی کالا دومین سایت پر بازدید ایرانه بعد از آپارات (طبق چیزی که آخرین بار توی الکسا چک کردم) و همین طور حدود 200 امین سایت پر بازدید جهان.
نقطه شروع سایت خود دیجی کالا بود. قسمت فرصت های شغلی (تا اونجایی که یادمه). من چون دوست داشتم فضای کاری یه شرکت خوب رو تجربه کنم توی 3 زمینه کاری درخواست همکاری دادم. (این خودش یه نکته کلیدیه که شاید بعداً بهش اشاره کنم، شما هیچ وقت اینکار رو نکنید). یکیش دیتا ساینتیست بود.
اینم تا یادم نرفته بگم که حدود یک ماهی بود که کنار کارهایی که تو این استارتاپ ها داشتم، توی یه شرکت خوب تو حوزه ی هوش مصنوعی کار میکردم.
بعد از فک میکنم حدود 5 الی 6 روز یه خانم خیلی خوش برخوردی تماس گرفتن که من اسمشون رو میذارم خانم نایس (اجازه بدید از آوردن اسم حقیقی خودداری کنم).
خیلی پست طولانی شد، بقیه اش رو میذارم برای یه قسمت دیگه.
