سلام
اینکه چند وقت نمی‌نویسم دلیلش اینه که انرژی‌ای برام نمونده واقعاً، این طولانی شدن پروسه ویزا دل و دماغ برام نذاشته.
خیلی وقتی برام نمونده هنوز ویزام نیومده، هیچ کاریم رو انجام ندادم
تنها نیستم، 4نفر از آوریل، 2 نفر از می، و بیست و چند نفر از جون میشناسم که هنوز هیچ خبری از ویزاشون نیست.
چند وقت پیش یه ایمیل زدم و گفتم دارم دیوونه میشم حداقل بگید به این ترم میرسم یا نه؟ گفتن میدونیم سخته ولی کاریش نمیشه کرد، رفتی بک گراند چک و نمیتونیم زمان دقیقش رو بگیم، چند هفته یا چند ماه دیگه!
واقعاً بلاتکلیفی خیلی سخته، نه میدونم رفتنیم نه موندنی. تازه یه خرده میفهمم که انتظار با آدم چه میکنه.
خدای خودت فرجی کن که دیگه خیلی سخت شده برام.
قاصد روزهای ابری، داروگ، کی میرسد باران!
